Het testmoment
In deze blog lees je over het testmoment met Marie en Frederik, de ouders van Ruben.
Mindfullness
Vooraleer we begonnen met testen vertelde we waar we onze inspiratie haalde. Dit is zoals jullie al weten, bij mindfullness. We vertelde over de papers die we lazen en de voordelen van meditatie en mindfulness bij autisme. We hebben het ook gehad over ons bezoek aan Lotte vorige week en wat we hier hebben bijgeleerd. De info van Lotte over de yoga op school, die wij gebruikte voor dit project, gaven we ook mee aan de ouders.
Het testen kan beginnen
Na de uitleg over wat we gemaakt hebben waren de eerste reacties: Dat kan hij zeker gebruiken bijvoorbeeld na het eten als hij zich 5 minuten moet bezighouden. Het is leuk en educatief, je zou er zelf de hele tijd aan willen voelen. Ze vonden het ook interessant om te weten dat hij de yoga technieken via dit ook thuis kan doen.
Mama en papa hebben geluisterd naar beide verhalen. Ze vonden dat we drukke elementen goed op een rustige manier brachten in de verhalen. Bijvoorbeeld de trein, een trein is heel druk en toch was het rustig. De trilling is ook aanwezig maar niet storend of overheersend. Ruben zou dit zeker tof vinden.
Ze gaven ons een goede tip bij een van onze verhalen. Bij het moment wanneer er gevraagd wordt om de jas toe te doen. Hier zouden ze een geluidje toe voegen zodat hij het via het geluid herkent wat hij moet doen.
Het is iets dat hij zeker zou gebruiken als we het hem aanbieden. Het is een prutser dus hij moet overal aankomen. De koptelefoon die we gebruikte vinden ze zeer goed, hij omringd de oren waardoor omgevingsgeluiden afgesloten worden. Ze zien Ruben dit zeker gebruiken en andere kindjes eigenlijk ook.
Onze vragen
We vroegen ons af welke soort aanrakingen Ruben leuk vindt en waar hij rustig van wordt. Ze wisten ons te vertellen dat het aaien over armen en benen hem rustig maakt. Dat hij graag aan zachte stofjes voelt zoals bijvoorbeeld de tetra doekjes. Deze vindt hij misschien ook wel leuk vanwege de geur, vraagt de papa zich af. Hieruit leiden we af dat we misschien inderdaad ook met geuren kunnen werken.
Moeten we het ook visueel maken? Nee dat moest niet, zoals het nu is, is het goed. Dan kan je de hoes ook gewoon dicht maken met enkel een play knop en meer voelelementen toevoegen aan voor- en achterkant. Daarnaast heeft hij de moeilijke momenten nood aan iets rustig zijn en niet te veel prikkels. Visueel, audio en voelen = overdosis aan prikkels.
Uitbreidingen
Frederik ziet er ook meteen uitbreidingsmogelijkheden, je kan heel veel verhalen maken en heel veel bijhorende hoezen. Dit is heel breed natuurlijk, maar zeer goed. Hebben zij misschien nog ideeën voor verhalen of geluiden of texturen? Ja hoor! Ze dachten meteen aan stromend water, stappen in plassen, grindpad, … een beetje zoals in het blotevoetenpad. Een grasmat lijkt hen ook zeker interessant. Misschien een soort wandeling in het bos. Verkeer toevoegen in de verhalen is ook zeker interessant, misschien wel op de achtergrond dat je ergens in de verte een sirene hoort. Als dit op de voorgrond zou zijn zou het Ruben niet rustig maken maar net wild.
Lengte van de verhalen
Een goede lengte is volgens de ouders 1 à 2 minuten. Maar eigenlijk als ze verder nadenken kan langer soms toch wel beter zijn. Frederik heeft liever dat het verhaal een overgangsmoment helemaal overlapt dan dat het te kort is en er een leegte is voor Ruben. Marie raad ons nog een timer aan, zodat Ruben zelf ziet hoelang het verhaal nog duurt maar ook de mensen in zijn omgeving. Als het dan nog maar een minuutje is, weten ze dat ze niet lang meer moeten wachten. Als ze hem abrupt uit het verhaal halen gaat hij wel lastig zijn.
Conclusie
De ouders omarmde ons idee. Ze waren aangenaam verrast en vonden het zeker bruikbaar. Ze zagen potentieel in dit idee en zelf bedachten ze al verschillende andere uitwerkingsmogelijkheden.
Cedric, Maurice en Tine
Reacties
Een reactie posten